قیمت یک لیتر روغن سوخته و روشهای تصفیه روغن سوخته

خریدار روغن سوخته بوشهر

تحلیلگران IHSMarkit به رویترز گفتند که 225000 هکتار خالص (910 کیلومتر مربع) به ConocoPhillips (COP.N) به قیمت 9.5 میلیارد دلار فروخته است که به قیمت 54286 دلار در هر بشکه است. فروش 3.25 میلیارد دلاری پایونیر به کانتیننتال از آن فراتر رفت و به 59091 دلار در هر بشکه رسید که بالاترین قیمتی است که در حوضه دلاور از سال 2018 تاکنون پرداخت شده است. به گفته دو نفر آشنا با این معامله، در اوایل امسال، ارزش زمین برای فروش تقریباً 2 میلیارد دلار بود. منابع آگاه به رویترز گفتند که این فروش ها سایر تولیدکنندگان در منطقه را تشویق کرده است یا فروش های جدیدی را راه اندازی کنند یا به دنبال ارزیابی های قوی تر از خریداران احتمالی برای دارایی های موجود در بلوک باشند. بلانکنشیپ گفت که شرکت ها بر دارایی های بخش دلاور حوضه پرمین تمرکز کرده اند و افزود که فعالیت ها در بخش میدلند حوضه کمتر بوده است، جایی که هزینه ها می تواند بالاتر باشد زیرا شرکت ها نیاز به حفاری عمیق تر برای استخراج نفت خام دارند. به گفته تحلیلگران، منطقه دلاور نیز ادغام کمتری داشته است و بسته های کوچک تری را برای خریداران باقی می گذارد. راینا گفت که حوضه دلاور حدود 6 تا 9 میلیارد دلار از کل دارایی های پرمین برای فروش را تشکیل می دهد. بر اساس اسناد بازاریابی که رویترز مشاهده کرده است، تولیدکنندگان عمومی شورون Corp (CVX.N) و Centennial Resource Development Inc (CDEV.O) و Ascent Energy LLC متعلق به خصوصی سعی در تخلیه دارایی در منطقه داشته اند. سایر فروشندگان می توانند منابع Matador (MTDR. N) و شرکت خصوصی Colgate Energy، به گفته افراد آشنا با این مذاکرات. بر اساس یک سند بازاریابی که رویترز مشاهده کرده است، Occidental Petroleum (OXY.N) به دنبال فروش زمین در بخش نیومکزیکو در حوضه دلاور است.

قیمت روغن سوخته سال ۱۴۰۰

سیفین هنری فورد آن خواهد بود. ایده فرک واتر، مشابه سیستم هایی که توسط شرکت های دیگر در آن زمان اداره می شد، همچنین دلیلی بود که Siffin به خود 8.5 میلیون دلار هزینه مشاوره پرداخت کرد. او گفت که این پرداخت با توجه به ارزشی که قرار است ایجاد کند موجه است. زمانی که دادخواست ورشکستگی را ارائه کرد، کادری را علامت زد که می گفت دارایی هایش بین 10 تا 50 میلیارد دلار ارزش دارد - ارزشی که تقریباً هر تولیدکننده مستقل نفت دیگری در پرمین را پایین می آورد. در حالی که سیفین در حال مبارزه با طلبکاران بود، کارمندانش با مشکل دیگری دست و پنجه نرم می کردند: MDC نمی توانست برای درمان محصولات جانبی ناخواسته ای که نفت خود را تولید می کند، هزینه ای بپردازد. اپراتور خط لوله خود از این شرکت خواسته بود تا محتوای سولفید هیدروژن را زیر 4 قسمت در میلیون برساند. سوابق دولتی نشان می دهد که تعداد کمی از چاه های MDC گازی با غلظت 2000 قطعه یا بیشتر تولید کردند. در عوض، MDC آن را سوزاند. خاویر مورین، مشاور سابق تکمیل شرکت، به یاد می آورد که از تریلر که در آن خوابیده بود به سمت چاه می رفت و دو طرف Interstate 20 را دید که توسط شراره های MDC روشن شده بود. مورین گفت: «در یک نقطه شبیه یک شهر کوچک بود. در نوامبر 2019، همان ماهی که MDC اعلام ورشکستگی کرد، طبق گزارش های تولیدی که به دولت ارسال شد، شعله ور شدن شرکت نسبت به ماه قبل دو برابر شد، در حالی که تولید گاز آن تنها 1.4 درصد رشد کرد. تا پایان آن سال، MDC بیش از 12 درصد از کل گاز طبیعی تولید شده را شعله ور می کرد. این نرخ در سال 2020 ادامه یافت و MDC را به دومین اپراتور بدترین اپراتور پرمین در فهرست 45 شرکتی که توسط شرکت مشاوره ریستاد انرژی تهیه شده بود تبدیل کرد. بر اساس تحلیل بلومبرگ نیوز از داده های گروه رصد زمین در دانشکده معادن کلرادو، داده های به دست آمده از تصاویر ماهواره ای نشان می دهد که شعله ور شدن MDC ممکن است در سال 2020 حتی دو برابر بیشتر از آن چیزی باشد که به تنظیم کننده ها گزارش کرده است. با این سرعت، MDC حدود یک چهارم گاز تولیدی خود را می سوزاند.